کاوش موضوع تمرکز تنش

تمرکز تنش (که تقویت کننده تنش، یا افزایش‌دهنده تنش نیز نامیده می‌شود) مکانی از شیء است که در آنجا تنش تا حد زیادی بیشتر از نواحی اطراف می‌باشد. تمرکز تنش زمانی رخ می‌دهد که بی‌نظمی‌هایی در شکل هندسی یا جنس یک عنصر ساختاری وجود داشته باشد که سبب اختلال در جریان تنش می‌گردد. این پدیده ناشی از مواردی نظیر سوراخ‌ها، شکاف‌ها، دندانه‌ها، و لبه‌های نرم (قیطان‌ها) می‌باشد. تمرکز تنش ممکن است ناشی از آسیب تصادفی نظیر برش‌های سطحی و خش‌ها نیز باشد. درجه تمرکز گسستگی تحت بارهای کششی می‌تواند بصورت فاکتور تمرکز تنش بدون بعد K t {\displaystyle K_{t}} بیان گردد، که برابر با نرخ بیشترین تنش نسبت به تنش اسمی(میانگین) می‌باشد. برای سوراخ دایره‌ای، K t = 3 {\displaystyle K_{t}=3} است. فاکتور تمرکز تنش نباید با فاکتور شدت تنش که برای تعریف اثر شکاف در تنش‌ها و در ناحیه حول نوک شکاف اشتباه تعریف می‌شود، گرفته شود. برای بارگذاری استاتیک، تسلیم عموما در نقطه تمرکز تنش رخ می‌دهد و برای مواد چکش‌خوار، تغییر شکل موضعی پلاستیک می‌تواند رخ دهد که سبب بازتوزیع تنش می‌گردد، و عنصر را قادر می‌سازد تا به حمل بار ادامه دهد. مواد ترد و شکننده در نقاط تمرکز تنش، دچار آسیب می‌شوند. اما، بارگذاری مکرر ممکن است سبب آغاز ایجاد شکاف ناشی از خستگی گردد و این شکاف به آرامی رشد کرده و حتی سبب آسیب در مواد چکش‌خوار شود. شکاف‌های ناشی از خستگی همواره در تقویت‌کننده‌های تنش آغاز می‌شوند، بنابراین، چنین عیوبی حد خستگی را افزایش می‌دهند.... بیشتر در ویکی پدیا